ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم در عالم عرفان با دنیایی روبه رو هستیم، که در آن همه چیز حیات دارد؛ هیچ چیز گنگ و خاموش نیست. می شود صدای هم صحبتی پرندگان و گل و گیاه را شنید، می توان پنجه ی گرم و نوازش گر آفتاب را که بدون گزینش، بر سر و روی همگان می تابد، حس کرد؛ می توان صدای خاموش و دل پر طراوت ابر و هوهوی باد را شنید؛ می توان با همه چیز سخن گفت، با این نگاه دیگر سنگ، سخت و صمّاء نیست. می توان دل سنگ را به لطافت برگ گل حس کرد؛ می توان از همه چیز صدای گرم عشق و توان ,صدای منبع
درباره این سایت